EdUlloa

To BITS or not to BITS. A cuestión é se os sedutores aparellos electrónicos ofrecen unha mellora real no ensino e nas capacidades humanas ou se teñen inconvintes que fan que teñan que ser utilizados con cautela. Nos últimos tempos presenciamos un enorme auxe das novas tecnoloxías da información. Nas escolas vaise producindo a dixitalización das aulas. Con todo, estes fascinantes desenvolvementos non están a ter en conta investigacións científicas que atopan que estas tecnoloxías teñen un impacto negativo na saúde e nas capacidades cognitivas. “A ciencia avanza unha barbaridade”, dicíanse marabillados os visitantes da exposición universal de París en 1889. Achegábase á súa conclusión un século no que a humanidade sentaba as bases para un “progreso” inusitado. As leis fundamentais do electromagnetismo foran fixadas e dábase paso a unha era na que a forza dos animais e a da máquina de vapor ían ser substituídas pola electricidade e o motor de combustión interna. Algúns dos avances

Nestes tempos abruptos, non deixo de escoitar a "gurús" da educación compracerse da excelencia do teletraballo, e máis concretamente, no eido educativo. Non vou discutir que cos medios e a formación axeitada, a educación telemática, pode ser unha excelente ferramenta de traballo con moitísimas posibilidades, pero agora mesmo no rural galego, non estamos nese punto. E concretamente en educación infantil e primaria, onde a presenza nas clases da mestra ou mestre antóllase insubstituíble. Ollo, non digo mellor nin peor, digo insubstituíble. Un estudante de BAC ou universitario, é quen de poñerse diante dunha pantalla extraendo e asimilando contidos e conceptos, ao igual que o faría nunha clase presencial, pola propia dinámica das mesmas e a idade e intereses comúns dos interlocutores. O alumnado dos colexios precisa verse, sentirse, tocarse, emocionarse e soñar xuntos. A interacción é parte do seu desarrollo académico e personal, e a figura do mestre, a súa referencia