Dende o principio dos tempos, a transmisión de coñecementos e valores a través das distintas xeracións, foi parte fundamental do desarrollo da sociedade ao longo da historia.
Esta transmisión, que nun principio se realizaba no núcleo familiar, profesionalizase xa na antiguidade, pero soamente algúns sectores sociais, podían ter acceso a estes servizos.
Por exemplo, na antiga Grecia a educación era encarada como momento libre, para poucas persoas de boa condición de vida que podían ter acceso ou que non dependían do seu traballo para sobrevivir.
Moi interesantes estes videos:
https://www.youtube.com/watch?v=Oq-FmvI4ijw
https://www.youtube.com/watch?v=7oD7WkaABNE
No período medieval, o proceso de ruralización da sociedade europea, determinou unha nova forma escolar, onde o ensino pasou a ser ligado ás igrexas. Tamén unha parte moi pequena da sociedade podía ter acceso ao ensino.
Coa chegada do comercio, comeza a preocupación coa necesidade de saber. Os negocios e administración das cidades, pasaron a esixir persoas con formacións especiais. O ensino comezou a ser aberto e mesmo así continuaba accesible soamente a unha pequena parcela da poboación.
No século XVIII , a sociedade moi "Iluminada" pola razón e tamén pola liberdade, coloca o ambiente escolar como un espazo onde as ideoloxías políticas e a orientación ideolóxica adquiren un destacado protagonismo.
https://www.youtube.com/watch?v=F092-0uK4AU
Foi xa no século seguinte, onde claramente se produce a expansión da escola como institución a tódolos niveis , comprometida cun ensino para distintas parcelas da sociedade, independente de condicións sociais ou económicas.
No século XX, tamén os países colonizados proban e aproban as escolas. Aquí, as escolas se preocuparon en non ser soamente unha copia do modelo europeo; foi necesario colocar certos arranxos na educación, pois cada colonización tiña súas demandas, problemas e tradicións, e polo tanto a preocupación era sempre a busca de resolucións deses problemas demandas e contradicións.
O acceso ás informacións e saberes xa non é un problema a ser resolto exclusivamente polo ambiente escolar. A escola do século XXI, da man dos vertixinosos avances tecnolóxicos, preocúpase na trnasmisión multidireccional de coñecementos que cooperen coa transformación da sociedade, e en formar cidadáns críticos e reflexivos, capaces de exercer o seu papel de persoas íntegras que contribuian positivamente a crear un presente e futuro mellor...
Seica isto de educar xa ven de vello...seguiremos
Esta transmisión, que nun principio se realizaba no núcleo familiar, profesionalizase xa na antiguidade, pero soamente algúns sectores sociais, podían ter acceso a estes servizos.
Por exemplo, na antiga Grecia a educación era encarada como momento libre, para poucas persoas de boa condición de vida que podían ter acceso ou que non dependían do seu traballo para sobrevivir.
Moi interesantes estes videos:
https://www.youtube.com/watch?v=Oq-FmvI4ijw
https://www.youtube.com/watch?v=7oD7WkaABNE
No período medieval, o proceso de ruralización da sociedade europea, determinou unha nova forma escolar, onde o ensino pasou a ser ligado ás igrexas. Tamén unha parte moi pequena da sociedade podía ter acceso ao ensino.
Coa chegada do comercio, comeza a preocupación coa necesidade de saber. Os negocios e administración das cidades, pasaron a esixir persoas con formacións especiais. O ensino comezou a ser aberto e mesmo así continuaba accesible soamente a unha pequena parcela da poboación.
No século XVIII , a sociedade moi "Iluminada" pola razón e tamén pola liberdade, coloca o ambiente escolar como un espazo onde as ideoloxías políticas e a orientación ideolóxica adquiren un destacado protagonismo.
https://www.youtube.com/watch?v=F092-0uK4AU
Foi xa no século seguinte, onde claramente se produce a expansión da escola como institución a tódolos niveis , comprometida cun ensino para distintas parcelas da sociedade, independente de condicións sociais ou económicas.
No século XX, tamén os países colonizados proban e aproban as escolas. Aquí, as escolas se preocuparon en non ser soamente unha copia do modelo europeo; foi necesario colocar certos arranxos na educación, pois cada colonización tiña súas demandas, problemas e tradicións, e polo tanto a preocupación era sempre a busca de resolucións deses problemas demandas e contradicións.
O acceso ás informacións e saberes xa non é un problema a ser resolto exclusivamente polo ambiente escolar. A escola do século XXI, da man dos vertixinosos avances tecnolóxicos, preocúpase na trnasmisión multidireccional de coñecementos que cooperen coa transformación da sociedade, e en formar cidadáns críticos e reflexivos, capaces de exercer o seu papel de persoas íntegras que contribuian positivamente a crear un presente e futuro mellor...
Seica isto de educar xa ven de vello...seguiremos
Comentarios
Publicar un comentario